حقایقی درباره سیارات منظوکه شمسی

منظومه شمسی از تمام سیاراتی که به دور خورشید گردش می کنند، تشکیل شده است. افزون بر سیارات، در این منظومه اقمار، ستاره های دنباله دار، سیارک ها، خرد سیارات و گرد و غبار و گاز نیز حضور دارند. در شاریطی که منظومه شمسی دارای هشت سیاره است اما بیش از 100 دنیا دارد. در ادامه حقایقی جالب توجه درباره سیارات این منظومه ارائه می کنیم.

عطارد نزدیک‌ترین سیاره به خورشید و همچنین کوچکترین سیاره در منظومه شمسی است. عطارد تنها طی 88 روز زمینی مدار سالانه خود را تکمیل می کند.

عطارد سریع‌ترین سیاره در منظومه شمسی است و تنها طی 116 روز زمینی یک بار به دور خورشید گردش می کند.

سیاره زهره (ونوس) دارای اتمسفری ضخیم است که بیشتر از 96 درصد آن از دی اکسید کربن تشکیل شده است.

ونوس یا زهره نام خود را از الهه عشق و زیبایی روم باستان گرفته و سیاره خواهر زمین نامیده می شود. از نظر اندازه و گرانش، زهره نزدیک‌ترین سیاره به سیاره زمین است.

حدود 71 درصد از سطح سیاره زمین با آب پوشیده شده است. زمین تنها سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود که مقدار قابل اندازه گیری از آب را دارا است.

سن سیاره زمین حدود 4.5 میلیارد سال ارزیابی شده است و از هسته ای آهنی سود می برد. حدود 78 درصد از اتمسفر این سیاره را نیتروژن تشکیل می دهد.

سیاره مریخ که به نام سیاره سرخ نیز شناخته می شود منزلگاه المپوس مونز، دومین کوه بلند شناخته شده در منظومه شمسی است. سرخ دیده شدن مریخ به واسطه تراکم بالای اکسید آهنی است که روی سطح آن یافت می شود.

مریخ دارای دو ماه کوچک با شکل نامنظم به نام های «فوبوس» و «دیموس» است.

سیاره مشتری سومین شی درخشان در آسمان پس از ماه و زهره است و می تواند نور کافی برای سایه انداختن روی کره زمین را ایجاد کند.

مشتری یک غول گازی است و بزرگترین سیاره در منظومه شمسی محسوب می شود و توفانی عظیم در آن گردش می کند. مشتری به واسطه لکه بزرگ سرخ خود که در حقیقت توفانی عظیم است، شهرت دارد.

سیاره کیوان به واسطه حلقه هایی که اطراف آن را فرا گرفته اند، مشهور است. این حلقه ها بیشتر از یخ، سنگ و غبار تشکیل شده اند. یک گردش کامل کیوان به دور خورشید حدود 29.5 سال زمینی طول می کشد.

کیوان دارای 62 ماه شناخته شده است و یکی از آنها به اندازه ای بزرگ است که دارای اتمسفر مختص به خود است. این تنها نمونه در نوع خود در منظومه شمسی محسوب می شود.

اورانوس به عنوان یک غول یخی شناخته می شود و تنها سیاره در منظومه شمسی است که از نام یک خدای یونانی به جای یک نام رومی بهره می برد. اوانوس اندکی کمتر از 3 میلیارد مایل از خورشید فاصله دارد و حول یک محور موازی گردش می کند. این به معنای آن است که هر قطب اورانوس روزها و شب هایی که 42 سال زمینی طول می کشند را تجربه می کنند.

از نظر فاصله، اورانوس هفتمین سیاره از خورشید محسوب می شود اما دارای سردترین اتمسفر با دمای منفی 350 درجه فارنهایت (176.7 درجه سلسیوس) است.

نپتون نام خود را از خدای دریا در روم باستان گرفته است و دورترین سیاره به خورشید محسوب می شود. نپتون در سال 1989 توسط کاوشگر فضایی ویجر 2 مشاهده شد. این کاوشگر فضایی 12 سال پیش از آن تاریخ توسط ناسا پرتاب شده بود.

نپتون نخستین سیاره ای بود که به واسطه پیش بینی های ریاضی به جای مشاهده مستقیم کشف شد. «الکسیس بووارد»، فضانورد، متوجه اختلافی در مدار اورانوس شد که خیلی زود با حضور نپتون توضیح داده شد.